بیماری آب‌ سیاه‌ چشم‌ (گلوکوما)

پیشگیری آب‌ سیاه‌ چشم‌

بیماری آب‌ سیاه‌ چشم‌

برا کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

آب‌ سیاه‌ چشم‌، نوع‌ زاویه‌ بسته‌ اولیه‌

تعریف

نوعی بیماری چشم است که در آن به علت افزایش شدید فشار مایع درون چشم، دید از بین می‌رود. به‌طور کلی اشکال در خروج این مایع از منافذ بسیار کوچکی در پیرامون عنبیه (دایره رنگی چشم) است. در برخی موارد بطور مادرزادی منافذ تنگ هستند. در موارد دیگر جلو آمدن عنبیه یا مسدود شدن این منافذ با رنگدانه‌های عنبیه یا یاخته‌های خون پس از خونریزی داخل چشم مسیر تخلیه مایع داخل چشم تقریباً مسدود می‌شود.

علائم و نشانه ها

علایم در اثر تجمع مایع و افزایش فشار درون چشم و در نتیجه آسیب رسیدن به رشته‌های عصب چشمی به وجود می‌آیند. وقتی علایم زیر در فرد وجود داشته باشند امکان دارد شک به وجود بیماری آب سیاه مزمن چشم برانگیخته شود: عوض کردن مداوم عدسی عینک، سردرد خفیف یا اختلالات مبهم بینایی یا عدم توانایی در تطبیق بینایی از روشنایی به تاریکی.

علل و عوامل خطرساز

سن بالای ۶۰ سال

سابقه خانوادگی آب سیاه حاد یا مزمن چشم

دیابت

بسیاری از داروها فشار داخل چشم را بالا می‌برند و موجب بدتر شدن بیماری می‌شوند مانند قرص‌های سرماخوردگی و آلرژی، آنتی هیستامینها، آرام‌بخشها، داروهای کورتیکواستروئیدی و برخی داروهای معده و روده.

برا کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

بیماری آب‌ سیاه‌ چشم‌

درمان بیماری

این بیماری را نمی‌توان درمان قطعی کرد، اما علایم آن را می‌توان کنترل نمود. در اکثر اوقات می‌توان فشار چشم را با دارو تا حدی پایین آورد که از آسیب به عصب چشمی و از دست دادن احتمالی بینایی در آینده جلوگیری شود. مهارکننده‌های آنزیم کربنیک آنهیدراز مانند دورزولامید به تنهایی یا به‌همراه داروهای مسدد گیرنده بتاآدرنرژیک برای کاهش فشار داخل چشم به کار می‌روند. داروهای ادرارآور (دیورتیک) برای کاهش تولید و در نتیجه کاهش تجمع مایع در چشم استفاده می‌شوند. در صورتی که با قطره‌های چشمی نتوان بیماری را کنترل نمود، می‌تواند از جراحی با لیزر کمک گرفت.

پیشگیری

از چشم پزشک خود بخواهید در هر بار معاینه چشم، فشار چشم شما را نیز اندازه بگیرد. توجه داشته باشید که پس از ۴۰ سالگی باید حداقل سالی یک بار معاینه چشم انجام شود. در صورت بروز هرگونه تغییر در بینایی به پزشک مراجعه کنید.

معاینات چشم از جمله تونومتری یا فشارسنجی (اندازه‌گیری فشار درون کره چشم) و افتالموسکوپی (مشاهدهٔپشت چشم )

الو دکتر

بیماری آب مروارید ( کاتاراکت )

برا کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید:

آنچه باید درباره آب مروارید بدانید

 

بیماری آب مروارید

تعریف

اصولا هر گونه کدورت عدسی چشم را آب مروارید یا کاتاراکت می گویند. عدسی یا لنز داخل چشم، یک بافت پروتئینی فاقد رگ خونی و عصب است که وظیفه اصلی آن شکست نور و کم و زیاد کردن نور وارد شده به داخل چشم، برای دیدن اشیا در فاصله های دور و نزدیک است.

علائم و نشانه ها

آب مروارید باعث درد، قرمزی، خارش ، آب ریزش و دیگر تغییرات چشمی نمی شود. تنها علامت بارز کاتاراکت، کاهش دید یا تاری دید است که میزان این کاهش به محل کدورت عدسی بستگی دارد. اگر کدورت در مرکز لنز ایجاد شود، کاهش دید در مقابل نور بیشتر خواهد بود و یا بیمار ممکن است نزدیک بین شود.

علل و عوامل خطرساز

عوامل مختلفی در ایجاد آب مروارید موثرند. از جمله یکی از عوامل مهم و شایع در ایجاد آب مروارید افزایش سن است. عوامل ایجاد کننده آب مروارید بعد از افزایش سن، به ترتیب وجود بیماری های سیستمیک مانند دیابت یا بیماری های روماتیسمی و همچنین برخی از بیماری های عفونی است. غیر از عوامل یاد شده، ضربه ها چه به صورت نافذ و چه به صورت غیرنافذ، می توانند موجب ایجاد کاتاراکت یا آب مروارید شوند ضمنا مصرف طولانی مدت بعضی از داروها مانند کورتیکواستروئیدها (کورتن ها) نیز تاثیر بسزایی در ایجاد آب مروارید دارند. آب مروارید در هر سنی و در تمامی افراد ممکن است بروز کند. حتی ممکن است یک نوزاد به طور مادرزادی، بیماری آب مروارید داشته باشد، ولی بیشتر در افراد بالای 40 سال بروز می کند. خواندن، نوشتن، تماشای تلویزیون ، کار کردن با کامپیوتر، انجام دادن کارهای ظریف و کار با اشیای ریز هیچ تاثیری در ایجاد کاتاراکت ندارد، ولی سوء تغذیه، وجود بیماری های ضعیف کننده ، اشعه X و اصولا کار در محیط های صنعتی که با اشعه ها و مواد شیمیایی خاصی سر و کار دارد، در صورتی که شرایط ایمنی در آن محیط فراهم نباشد و هم چنین کار زیاد در مقابل آفتاب در بروز آب مروارید موثر می باشند.

درمان بیماری

آب مروارید را نمی توان با مصرف دارویی خاص و به روش غیرجراحی درمان کرد. فعلا داروی خاصی برای از بین بردن کدورت عدسی داخل چشم در بیماری آب مروارید ساخته نشده است و تنها راه درمان، جراحی آب مروارید می باشد. برای زمان عمل جراحی، نمی توان حد و مرز مشخصی را تعیین کرد. مهم ترین عامل برای تعیین زمان عمل جراحی، شرایط اجتماعی و فرهنگی بیماران و میزان نیاز آنان به بینایی است، طوری که ممکن است یک بیمار با دید “هشت دهم” به دلیل داشتن شغلی مانند رانندگی، نیاز به عمل جراحی داشته باشد، ولی بیماری دیگر بنا به شرایط شغلی یا جسمی یا اجتماعی، حتی با دید “دو دهم” نیاز به عمل جراحی نداشته باشد و یا یک نوزاد مبتلا به آب مروارید نیاز به عمل جراحی فوری داشته باشد. بنابراین انجام عمل جراحی، برای هر بیماری با توجه به شرایط او متفاوت است و پزشک با توجه به شرایط بیمار، پیشنهاد عمل جراحی را برای وی مطرح می کند.

پیشگیری

خواندن، نوشتن، تماشای تلویزیون ، کار کردن با کامپیوتر، انجام دادن کارهای ظریف و کار با اشیای ریز هیچ تاثیری در ایجاد کاتاراکت ندارد، ولی سوء تغذیه، وجود بیماری های ضعیف کننده ، اشعه X و اصولا کار در محیط های صنعتی که با اشعه ها و مواد شیمیایی خاصی سر و کار دارد، در صورتی که شرایط ایمنی در آن محیط فراهم نباشد و هم چنین کار زیاد در مقابل آفتاب در بروز آب مروارید موثر می باشند پس برای پیشگیری به این موارد توجه کنید.