چگونه موم را در منزل از گوش خارج کنیم؟

 

موم گوش به عنوان یک ماده اصلی و ضروری در بدن عمل می کند. این ماده به حذف سلول های مرده پوست، کثیفی، موها و سایر مواد باقی مانده در کانال گوش کمک می کند. موم گوش خطر عفونت در این ناحیه را کمتر می کند و از احساس خارش و ناراحتی در کانال گوش می کاهد. با اینحال این احتمال وجود دارد که بدن موم زیادی در گوش ایجاد کند. همین امر باعث می شود مقادیر زیادی از آن در این ناحیه تجمع یابد و باعث بروز مشکلاتی گردد. معمولا افراد می توانند چنین شرایطی را در منزل درمان کنند.

 

درمان ها و درمان های خانگی

روش های متعددی برای برطرف کردن مسدود شدن گوش به خاطر موم وجود دارد. برخی از این موارد عبارت است از :

هیدروژن پراکسید:

یک روش رایج برای حذف و برداشتن موم از گوش، اضافه کردن چند قطره هیدروژن پراکسید به پنبه مرطوب و اعمال آن بر روی گوش مدنظر است. فرد می تواند از قطره چکان تمیز برای انداختن این محلول در گوش استفاده کند. باید سر را بگردانید تا گوش مدنظر به سمت بالا باشد. اینکار باعث می شود مایع به کانال گوش برسد و این انسداد را برطرف نماید.بعد از چند دقیقه می توان گوش را به حالت معمول خود باز گرداند.

استفاده از قطره گوش:

شما می توانید قطره گوش بدون نسخه را بری درمان انسداد ناشی از موم خریداری کنید. این ها معمولا محلول های مبتنی بر آب یا روغنی هستند که موم را نرم می سازند. این مواد در برگیرنده کرباماید پروکسید هستند که شبیه هیدروژن پراکسید عمل می کند. برای استفاده از محلول های بدون نسخه افراد باید دستورالعمل موجود بر روی بسته بندی را دنبال کنند. در بیشتر موارد افراد باید محلول را دوبار به گوش مدنظر بزنند تا گوش کاملا تمیز شود. هر چند دستور مصرف محصولات مختلف با هم متفاوت است.

سایر درمان های خانگی که می توانید در منزل امتحان کنید:

با استفاده از قطره چکان، می تواند مواد دیگری همچون مواد زیر را مورد استفاده قرار داد:

– روغن بچه
– روغن معدنی
– گلیسیرین

باز هم فرد باید سر را به طرف بالا بگیرد. دو یا چند قطره از این مواد را بر روی گوش اعمال کند. چند دقیقه منتظر بماند و سپس سر را به موقعیت پایین بیاورد تا مایع از گوش خارج شود.

 

می توان از شمع مخصوص گوش استفاده کرد؟

افراد نمی توانند برای برطرف کردن انسداد ناشی از موم گوش، از شمع استفاده کنند. استفاده از شمع گوش در بیشتر کشورها به عنوان یک درمان خانگی برای این شرایط شناخته شده است. این درمان در برگیرنده استفاده از شمع است که در آن ماده مومی شمع به گوش فرد ریخته می شود. بشقاب کاغذی می تواند از پوست فرد محافظت کند. بیشتر افراد بر این باورند که شمع می تواند موم را از سوراخ گوش به بیرون بکشد. با اینحال شواهدی برای مفید بودن این روش وجود ندارد. در بیشتر موارد استفاده از شمع گوش می تواند اسیب های زیادی به گوش وارد کند. تحقیقات نشان می دهد استفاده از این روش می تواند به شرایط زیر منجر شود:

– خونریزی
– پاره شدن پرده گوش
– سوختن
– آتش سوزی

روش های امن تر و موثرتری برای درمان این نوع انسداد وجود دارد. به همین خاطر فرد نباید سراغ چنین روش هایی برود.

 

نشانه ها

رایج ترین نشانه انسداد گوش با موم، مشکلات موقت شنوایی یا از دست دادن شنوایی است. این شرایط می تواند نگران کننده باشد اما شنوایی عادی بعد از برداشتن موم دوباره باز می گردد. سایر نشانه ها عبارت است از :

– درد در گوش
– زنگ زدن گوش
– سرگیجه
– حس پر بودن گوش

 

پیشگیری

وارد کردن اشیای خارجی به گوش همچون گوش پاک کن برای تمیز کردن آن می تواند به انسداد منجر شود. این موضوع بدین خاطر است که اشیای خارجی موم را به سمت کانال گوش هدایت می کنند. برای پیشگیری از این انسداد، فرد باید از وارد کردن هر شیء اضافی در گوش خود خودداری نماید. موم گوش به نظر ناخوشایند می رسد اما همیشه تمیز کردن آن الزامی نیست. اگر بدن موم زیادی تولید می کند می توان از قطره های بدون نسخه برای حل این مشکل استفاده کرد. روش دیگری که برای پیشگیری از این شرایط وجود دارد نرم کردن موم توسط ریختن محلول های مناسب و مورد تایید در گوش است. افراد می توانند طبق نظر پزشک یا متخصص طیف وسیعی از این محلول ها را آماده کنند. بهداشت منظم گوش می تواند از تجمع این موم ها پیشگیری کند اما بهتر است همیشه در این شرایط با پزشک مشورت کنید.

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

افراد می توانند بیشتر موم های ایجاد شده در گوش را در منزل درمان کنند. با اینحال کانال و پرده گوش بسیار ظریف و حساس هستند و در بیشتر شرایط بهتر است با پزشک مشورت کنید. همچنین اگر خونریزی یا ترشحات غیر عادی از گوش دارید یا درد زیادی را تحمل می کنید بهتر است به سراغ پزشک بروید. اگر احساس می کنید کودک شما با چنین شرایطی دست و پنجه نرم می کند او را به سراغ پزشک ببرید. او می تواند گوش کودک را بررسی کند و گزینه های درمانی را پیشنهاد نماید.پزشک می تواند انسداد را به کمک روش های زیر برطرف کند:

– مکش
– سرنگ مخصوص
– استفاده از ابزارهای جراحی کوچک

اگر مشکلی داشتید حتما با پزشک مشورت کنید.

هر آنچه که باید در مورد برداشتن معده بدانید

 

برداشتن معده فرآیند جراحی است که در آن بخشی از معده یا کل آن برداشته می شود. پزشکان این جراحی را به عنوان گزینه درمانی برای سرطان معده پیشنهاد می کنند. این شرایط می تواند دیابت و چاقی را هم درمان کند. بعد از جراحی نحوه هضم و گوارش افراد متفاوت خواهد بود اما هنوز افراد می توانند غذا بخورند و چیزی بیاشامند. ریکاوری از چنین جراحی ممکن است چند وقت طول بکشد و فرد ممکن است به رژیم غذایی جدیدی نیاز داشته باشد.

 

انواع جراحی برداشتن معده

سه روش برای اینکار وجود دارد که عبارتند از :

– برداشتن کامل معده
– برداشتن جزئی معده
– جراحی اسلیو

 

چه زمانی این جراحی توصیه می شود؟

پزشک در صورتی که بیمار شرایط زیر را داشته باشد جراحی برداشتن معده را توصیه می کند:

سرطان معده:

پزشک معمولا این جراحی را برای درمان سرطان معده در افرادی که بیمار هستند توصیه می کند. جراح تا جایی که بتواند بخش های سالم معده را باقی می گذارد. این موضوع به نوع سرطان بستگی خواهد داشت.

موثر بودن این جراحی به مرحله سرطان بستگی دارد. برای به دست آوردن بهترین نتایج، برنامه درمانی باید به همراه شیمی درمانی باشد.

چاقی:

پزشک می تواند از این جراحی برای درمان چاقی استفاده کند اما به خاطر داشته باشید که این گزینه آخرین روشی است که باید به کار گرفته شود. معمولا برای درمان چاقی از روش هایی همچون رژیم غذایی و تمرینات ورزشی استفاده می شود.

دیابت:

بر اساس مطالعات انجام شده جراحی برداشتن معده یا همان گاسترکتومی می تواند نتایج درمانی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود ببخشد.

نویسندگان این مطالعه بر این باورند که جراحی بای پس معده و گاسترکتومی اسیلو هر دو در مدیریت دیابت و چاقی موثر هستند.

 

فرآیند

جراح می تواند این فرایند را به دو روش زیر انجام دهد:

– جراحی باز که رایج تر است و در آن جراح معده را به کمک برش در معده بر می دارد.

– جراحی لاپاراسکوپی که در برگیرنده ایجاد برش های کوچکی در این ناحیه است. از آنجایی که این گزینه کم تر تهاجمی است معمولا زمان ریکاوری کوتاه تر و خطر آن کمتر از جراحی باز است.

بعد از اینکه بخش مدنظر معده برداشته شد، سیستم گوارش و معده دوباره بسته می شود.

 

چگونه خود را برای گاسترکتومی آماده کنیم؟

قبل از انجام این فرآیند، فرد باید رژیم غذایی خود را محدود کند و از مصرف برخی از غذاها خودداری نماید. پزشک به فرد توصیه می کند برخی از داروها یا مکمل ها را مصرف نکند. شما باید همیشه از دستورات پزشک تبعیت کنید. قبل از انجام این جراحی پزشک معمولا آزمایش ها و تست های روتین همچون موارد زیر را انجام می دهد:

– ازمایش خون
– آزمایش ادرار
– الکتروکاردیوگرام
– اشعه ایکس از قفسه سینه

در برخی از شرایط ممکن است برای درک بهتر شرایط بیمار از تست های دیگری نیز استفاده شود. این تست ها عبارتند از :

– اندوسکوپی
– سی تی اسکن

 

بعد از جراحی چه انتظاری باید داشته باشیم؟

فرد اغلب می تواند هر غذا یا نوشیدنی که باعث ناراحتی نمی شود را مصرف کند مگر اینکه پرستار یا پزشک او را از اینکار باز دارد. در مورد غذاهایی که می توانید مصرف کنید و غذاهایی که قادر به مصرف آن ها نیستید با پزشک مشورت نمایید. اگر غذایی باعث ایجاد مشکل شد مصرف آن را قطع کنید.

برای ریکاوری بهتر و سریع تر می توانید نکات زیر را مدنظر داشته باشید:

تمرینات ورزشی: سعی کنید حتی در رختخواب هم حرکت کنید. اینکار مانع از لخته شدن خون و ضعیف شدن عضلات می شود. پاهای خود را بچرخانید، آن ها را بکشید و برای افزایش جریان خون سعی کنید انگشتان پا را حرکت دهید.

تنفس عمیق: خوابیدن در رختخواب برای مدت زمان طولانی می تواند به پنومونی منجر شود. تنفس عمیق و تکنیک های آن از بروز چنین شرایطی پیشگیری می کند.

کنترل درد: سطح درد خود را با پزشک در میان بگذارید. مدیریت درد به فرد کمک می کند سریع تر به فعالیت های روزمره خود باز گردد.

از انجام برخی از فعالیت ها خودداری کنید: مقدار حمام کردن و شنا کردن، برداشتن اجسام سنگین و رانندگی را برای یک دوره معین محدود کنید.

 

زندگی پس از جراحی

بعد از جراحی، فرد اغلب باید رژیم غذایی خود را تغییر دهد زیرا معده کوچک تر شده و ممکن است نتواند هر غذایی را تحمل کند. بیشتر افراد معمولا بعد از جراحی غذای کمتری می خورند و زودتر سیر می شوند. در مورد غذاهایی که باید بخورید و غذاهایی که نباید مصرف نمایید با پزشک مشورت کنید. برخی از افراد بعد از جراحی ممکن است با کمبود مواد مغذی روبرو شوند. این افراد باید سطح مواد مغذی زیر را بررسی نمایند:

– ویتامین B12
– آهن
– فولات
– کلسیم
– ویتامین دی
– کلسیم

 

عوارض جراحی

بر اساس مطالعات انجام شده بیش از 75 درصد افرادی که گاسترکتومی کلی و جزئی داشته اند غذا به سرعت وارد روده می شود. سایر عوارض عبارت است از :

– رفلاکس اسید معده به مری
– حالت تهوع
– یبوست
– اسهال
– سوء هاضمه
– درد شکمی

فرد ممکن است در جذب مواد مغذی با مشکل روبرو شود. این شرایط می تواند به کم خونی،کمبود ویتامین دی، کاهش وزن و سایر شرایط منجر شود. قبل از اینکه جراحی معده را انتخاب کنید با پزشک خود در مورد مزایا و مضراتی که این جراحی دارد مشورت نمایید